Να δείχνει αυτό που περισσεύει λιακάδα, γυμνό γαλανό, αναπόδραστο. Να σε κυκλώνει κάτι που ν’ αξίζει μέσα του να κρυφτείς, να επιδρά μια εποχή. Μέρα, νύχτα, χειμώνας ή άνοιξη αντί για ανθρώπους που πέφτουν από μπαλκόνια ψηλά και ναυαγούν…
ΛΕΖΑΝΤΑ (εις τον πάτον της εικόνας των λέξεων)
Νόστιμον Ήμαρ με Κλικ σε «συγκοινωνούντα e-δοχεία»: Σαν βγεις στον πηγαιμό για το… διαδίκτυονα εύχεσαι να είναι Φαύλος ο Κύκλοςγεμάτος ιστολόγια κάθε λογής με λέξεις-εικόνεςυπεροψίας και μέθηςκαι προπαντός με κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων… σαν έτοιμη από καιρό μια κάποια λύση ηδονικών μυρωδικών
[επικεφαλής (από)στροφή]:
Στο μέλλον ο ουρανός θα έχει φερμουάρ, για να σκαλώνεις στα μεταλλικά του δόντια πέφτοντας. Κάποτε κι εσύ είχες εποχές. Κάποτε ήσουν παραπάνω απ’ ό,τι είχες. Τι σημασία έχει το πέσιμο, αν πέφτεις στα πόδια σου όρθιος, εγώ αυτό το λέω αναπηρία.
Κοιτά εκεί ψηλά. Ο ουρανός είναι μια πάγια συνθήκη ονειροπόλησης
μόνο για σένα και λίγο για κείνον, αν τον υπολογίσεις στη γαλαζομοιρασιά σου.
Μην φανταστείς,
μαζεύει ουρανό απ’ τα απορρίμματα
πάντα του αρκεί το λίγο γιατί βρίσκει πάντα μπόλικο πεταμένο
και τον συρράπτει ίσα-ίσα να μην ξηλώνονται τα σύννεφα
προτού τον σπαταλήσει σχεδιάζοντας αυτά που κάποτε θα γίνουν κατορθώματα.
Πιο πάνω όμως κι από τα κατορθωτά, τ’ αρέσει που ο ουρανός του συγκεντρώνει όλα του τα ακατόρθωτα.
Κοιτά εκεί ψηλά. Η αγκαλιά είναι μια πάγια συνθήκη ονειραντάμωσης μόνο για σένα και λίγο για κείνον, αν τον υπολογίσεις στους ανοικτούς λογαριασμούς σου. Και μέχρι τότε θα τον βρεις σε κάποια αίθουσα της χώρας και του κόσμου του, στα μάτια μπροστά μικρών παιδιών να παίρνει μαθήματα
μόνο για σένα και λίγο για κείνον, αν τον υπολογίσεις στη γαλαζομοιρασιά σου.
Μην φανταστείς,
μαζεύει ουρανό απ’ τα απορρίμματα
πάντα του αρκεί το λίγο γιατί βρίσκει πάντα μπόλικο πεταμένο
και τον συρράπτει ίσα-ίσα να μην ξηλώνονται τα σύννεφα
προτού τον σπαταλήσει σχεδιάζοντας αυτά που κάποτε θα γίνουν κατορθώματα.
Πιο πάνω όμως κι από τα κατορθωτά, τ’ αρέσει που ο ουρανός του συγκεντρώνει όλα του τα ακατόρθωτα.
Κοιτά εκεί ψηλά. Η αγκαλιά είναι μια πάγια συνθήκη ονειραντάμωσης μόνο για σένα και λίγο για κείνον, αν τον υπολογίσεις στους ανοικτούς λογαριασμούς σου. Και μέχρι τότε θα τον βρεις σε κάποια αίθουσα της χώρας και του κόσμου του, στα μάτια μπροστά μικρών παιδιών να παίρνει μαθήματα
Οι λέξεις που έντυσαν την εικόνα του Ποιήματος είναι του Μάριου Μάζαρη και αναρτήθηκαν στην ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΗ ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ και στο INTELLECTUMμε μια εικαστική σύνθεση ανάμεσα στις λέξεις να εγκιβωτίζει ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΟΥΡΑΝΟΥ - για την αντιγραφή: : Δεσμώτης στονΊλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων= Μια Εικόνα Ποιήματος