Λέει ο Βούδας: αν σου έχει προκύψει αγάπη για τους άλλους, τότε έχεις διανύσει μόνο το μισό δρόμο. Πρέπει να φτάσεις λίγο πιο πέρα. Η εξέλιξη, αν είναι αληθινή, θα ξεχειλίζει από αγάπη. Όπως όταν ανάβει μια λάμπα: ακτινοβολεί φως και το σκοτάδι χάνεται ακαριαία. Μόλις ανάψει η εσωτερική λάμπα, η αγάπη είναι το φως της.
![]()
[επικεφαλής (από)στροφή]:
Τη μέρα που δεν θα φλέγεσαι από αγάπη, πολλοί θα πεθάνουν από το κρύο… Η αληθινή αγάπη είναι μια πόρτα ή ίσως μια γέφυρα, ποτέ όμως μια φυλακή.
ΛΕΖΑΝΤΑ (εις τον πάτον της εικόνας των λέξεων)
Ένας ινδός φιλόσοφος προτείνει μια άσκηση επαναστατική: όταν εισπνέεις σκέψου ότι καταπίνεις τις αθλιότητες όλου του κόσμου. Όλο το σκοτάδι, οτιδήποτε αρνητικό, την κόλαση όλη, την εισπνέεις με κάθε σου ανάσα. Άφησε την καρδιά σου να τα απορροφήσει, κι όταν εκπνέεις, βγάλε όλη τη χαρά που διαθέτεις, όλη την ευτυχία που μπορείς να νιώσεις, όλη την ευλογία που μπορεί να δώσεις. Άλλοι σοφοί όμως προτείνουν το ακριβώς αντίθετο: στην εκπνοή βγάλε όλες τις μιζέριες, όλα σου τα αρνητικά και στην εκπνοή βάλε μέσα σου την ευτυχία, το θετικό, τη χαρά! Ε, λοιπόν δεν υπάρχει λάθος, δεν έχει σημασία η φορά όταν το αποτέλεσμα είναι σωστή συμπεριφορά και σωστά έργα:Κατάπιε, λοιπόν, τη στεναχώρια και σπατάλησε την αγάπη σου ή φτύσε τη μιζέρια και άνοιξε τα φτερά της αγάπης. Μπορεί να μένεις έκθαμβος κάθε φορά που θα το κάνεις… [κτερίσματα σκέψεων από το βιβλίο του ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ «Από την Άγνοια στη Σοφία - Εκδόσεις OPERA)
Νόστιμον Ήμαρ με Κλικ σε «συγκοινονούντα e-δοχεία»:
Οι λέξεις που έντυσαν την εικόνα του Ποιήματος είναι από το βιβλίο ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΣΤΗ ΣΟΦΙΑ του Χόρχε Μπουκάι με μια εικαστική σύνθεση ανάμεσα στις λέξεις να εγκιβωτίζει ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΟΥΡΑΝΟΥ - για την αντιγραφή: : Δεσμώτης στονΊλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων= Μια Εικόνα Ποιήματος
