Το σώμα σου αστέρι που πήρε το χρώμα ενός φύλλου που ξάπλωσε, σφηνώθηκε, έμεινε ήσυχο ν' ακτινοβολεί την αγεφύρωτη απόσταση
![]()
«Ποτέ. Προς τον κόσμο. Δεν τραγουδούσα. Ανοιχτή ήσουν μπροστά μου, ξαπλωμένη μπροστά στην ψυχή που ταξίδευε» (PaulCelan)
Πετάς. Ανοίγω το φακό της μηχανής, ο αέρας έχει παγώσει, καθαρές οι γραμμές των λεωφόρων, βράχια, ακτές, μπλε σκούρες κι άλλες μικρές υγρές επιφάνειες, εκβολές των ρυακιών στο σκαμμένο δέρμα της γης, κλαδιά που έχουν πέσει απ' τον αόρατο τεράστιο κορμό που μας στήριζε, πλανήτες μικροί, αστερίας που ξέβγαλε στην άκρη του ο χρόνος εσύ,το σώμα σου αστέρι που πήρε το χρώμα ενός φύλλου που ξάπλωσε, σφηνώθηκε, έμεινε ήσυχο ν' ακτινοβολεί την αγεφύρωτη απόσταση,εγώ την επέλεξα για να σε δω καλύτερα,
.jpg)
[ΠΗΓΗ: Θανάσης Αλευράς «ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ, ΤΟΣΟ ΑΚΡΙΒΗ», για τις γυμνές εναέριες φωτογραφίες του JohnCrawford, Ελευθεροτυπία Σάββατο 12-01-2012 ]