Στην ανορθόγραφη σκιά και πριν αρθρώσω το κενό στον τρόπο του πληθαίνω
Για ένα γεύμα πάντα χρειάζονται μάρτυρες. Ας διευρύνουμε τους κύκλους μας αυτό τον κρύο αέρα της μελαγχολίας [επικεφαλής (από)στροφή]:Κάπως ανήσυχη επέστρεφεμικρή ρωγμή και κύμα απαλόΔιασκορπίζεται η...
View ArticleΜε λάνε Λέξη
Ας γινόταν να πιαστούμε από μια λεξούλα που να περιέχει όλες τις υπόλοιπες, να την προφέρουμε σαν ευχή για να είναι καλό το ταξίδι μας μέχρι την Αρχή μετά το Τέλος… [επικεφαλής (από)στροφή]:Ας γινόταν...
View ArticleΌλα τα λόγια επί τάπητος σαν μια σιγή που την διαπερνά ο άνεμος
Είχε στολίσει το τραπέζι με νυμφικούς πέπλους τριών κορασίδων, εκ των οποίων η μία παρέμενε παρθένος. Ευθύς μετά το στόλισμα έβγαλε τις μεταξωτές της κάλτσες και περίμενε την άμαξα που θα της έφερνε...
View ArticleΓια να πετάξεις πρέπει να μάθεις να ονειρεύεσαι
Δίδαξέ με τους τρόπους του ανέμου, πώς να ξαπλώνω πάνω του και να υψώνομαι, πότε να αντιστέκομαι και να του κλέβω τη δύναμη…Θέλω, θέλω, θέλω! και εσύ τα ξέρεις αυτά, είσαι Άγγελος.ΚΟΠΕΛΛΑ: Ήλθε πάλι...
View ArticleΑνδρέας Εμπειρίκος, Αμούρ-Αμουρ
Ο ποταμός και καταρράκτης ΈρωςΚαι ιδού που μία φράση γίνεται κορβέτα και με ούριο άνεμο αρμενίζει, καθώς νεφέλη που την προωθεί μαϊστράλι ή τραμουντάνα. Μία ανταύγεια ηχεί, μια σταγόνα πλημμυρίζει και...
View ArticleΜια γυναίκα μ’ ένα καθρέφτη και κάτι σύρματα προσπαθεί να κρατήσει τα χρόνια
Ένα δένδρο με πορτοκάλια πιο πέρα. Και το κορίτσι αναποδογυρισμένο και το φλιτζάνι σπασμένο κι όλοι, Θεέ μου, να κλαίνε, να κλαίνε, να κλαίνε…[επικεφαλής (από)στροφή]:Τι θλιβερός χειμώνας θεέ μου, τι...
View ArticleΣΥΝΤΕΛΕΙΑ 21/12/2012
Προσδεθείτε στην Αφόρητη Σιωπή αγκαλιά με την Άγραφη Γραφή «Ονειροκρίτη» Ποιητικής ΤέχνηςΣαν θα περνάει η Γη μέσα από το αστρονομικό δαχτυλίδι της «Φωτονικής Ζώνης», τα μυστικά περάσματα θα είναι...
View ArticleΦυσάει ομηρική αυγή στο ροδοπέταλο Ποίημα
Καρτερία κόκκινο κοράλλι αμφιβολία δρυοκολάπτης κυκλάμινου,δροσοσταλιά κόκκινης κλωστής στην ανέμη της φαντασίας των Ποιητών [επικεφαλής (από)στροφή]:στα συμφραζόμενα χρυσής ανταύγειας ονείρουμικρό...
View ArticleΑστερίας που ξέβγαλε στην άκρη του ο χρόνος
Το σώμα σου αστέρι που πήρε το χρώμα ενός φύλλου που ξάπλωσε, σφηνώθηκε, έμεινε ήσυχο ν' ακτινοβολεί την αγεφύρωτη απόσταση«Ποτέ. Προς τον κόσμο. Δεν τραγουδούσα. Ανοιχτή ήσουν μπροστά μου, ξαπλωμένη...
View ArticleΤο χάδι οφείλει να κόβει σαν ξυράφι
Αγγίζει η Παλάμη το Μηρό και δένονται τα Σπλάχνα. Και οι στομωμένες λάμες μαχαιριών μοναδικά τεκμήρια του πάθους. Γιατί, ανώδυνα δεν δέονται οι μοίρες. Αναίμακτα δεν μπαίνεις στον παράδεισο.[επικεφαλής...
View ArticleΤο σώμα είναι η Νίκη και η Ήττα των Ονείρων
Το σώμα είναι η Νίκη των Ονείρων όταν βάζει το ένα πόδι μπρος στο άλλο και κερδίζει τον συγκεκριμένο χώρο. Όταν το σώμα κερδίζει τον τόπο του σα λύκος με ρύγχος καυτό, ουρλιάζει το «θέλω», «δεν...
View ArticleΤο παιδί-λυδια λίθος σε κάνει να λες τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη
Κλείνεις την πόρτα. Κλειδώνεις έξω τα τέρατα. Ανάβεις το φως. Όλα γνώριμα ζεστά και φωτεινά. Ένα ποτήρι γάλα. Το νερό βράζει στην κατσαρόλα. Στεναγμός. Ας κοιμηθούμε τώρα. Καληνύχτα. [επικεφαλής...
View ArticleΑλκυονίδες προσχημάτων Αγίου Βαλεντίνου…
… στην βουνοπλαγιά των λέξεων όπου ανθούν αχαλίνωτοι Στήμονες κι αβυσσαλέος ΎπεροςΕίθε η διάθεση των χρωμάτων να παραμένει πάντα ποιητική στους αιώνες του μέλλοντος και το φως τους ιλαρό να ζεματάει...
View ArticleΧλόη Κουτσουμπέλη, Η πρώτη Πανσέληνος στον κόσμο, Ονειροκρίτης
Φορούσα κουρέλια κι έτρεχα στα τέσσερα, είχα τυλίξει τα πληγιασμένα πόδια σε φύλλα δένδρων πατούσα σε θραύσματα από παλιά ρολόγια ένας κούκος χτυπούσε διαρκώς μεσάνυχτα, είχα μόλις αντέξει την εποχή...
View ArticleΆννα Αφεντουλίδου, Μικρή Ιστορία Ανταλλακτικής Ισομετρίας
Κτήριο αναπαλαιωμένα καινούργιο. Παράθυρα ταβάνια και κάγκελα. Δάπεδα βουβά, σώματα σκαλιστά, σκοτεινοί σταλακτίτες της μνήμης [επικεφαλής (από)στροφή]:Σκουριασμένο ασανσέρ μετρά τις σελίδες σου. Στο...
View ArticleΑν δεν ανατινάξω κάθε γέφυρα συνειρμών, πώς θα κάνω ένα καινούργιο ταξίδι;
Κι εσείς γυναίκες με τα καστανοκόκκινα μαλλιά ριγμένα στην πλάτη, χώμα και φωτιά κουβαλάτε στα μάτια, στις τσέπες σας μολύβια και χαρτιά, έτσι ξεσκίζονται τα χρέη στα κατάστιχα, ξαναγράφοντας με το...
View ArticleΑΝΘΡΩΠΟΣ, μια λέξη μαγική που λύνει το αίνιγμα του τέρατος των μνημονίων και...
«Σ’ αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται.Όταν στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι...
View ArticleΓια μια ηδονή αντικρουόμενων διαθέσεων που δεν γνωρίζει μεταμέλεια
Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν, για το σπίτι που χτίστηκε, για τα παιδάκια που μεγάλωσαν, για τα πλοία που άραξαν, για τη μάχη που κερδήθηκε, για τον άσωτο που επέστρεψε, για όλα όσα τελείωσαν...
View ArticleΟ Έρωτας είναι μια πόρτα δίχως πόμολο
Έτσι καθώς ο κατήφορος οδηγεί σταθερά στο βυθό υπάρχουν μικροί απροσδόκητοι λόφοι, ασήμαντα υψώματα που καθώς τα περνάς αισθάνεσαι για μια στιγμή πως ανεβαίνεις [επικεφαλής (από)στροφή]:Δεν χρειάζεται...
View ArticleΚαλυψώ ή Πηνελόπη;
Με ναυαγούς χαμένους οι αθάνατες γυναίκες ξεγελούμε τον καιρό.Αφέντης ήθελες να είσαι εσύ, αρσενικό με άγρια γένια, με νύχια βρώμικα και περιδέραια από χρυσό πάνω στο στήθος σου το λερωμένο από τα...
View Article