Κι εσείς γυναίκες με τα καστανοκόκκινα μαλλιά ριγμένα στην πλάτη, χώμα και φωτιά κουβαλάτε στα μάτια, στις τσέπες σας μολύβια και χαρτιά, έτσι ξεσκίζονται τα χρέη στα κατάστιχα, ξαναγράφοντας με το σώμα σας την ιστορία
![]()
… η γλώσσα μου ως προέκταση της σκέψης, καταργώ το σώμα, το όργανο, την γλώσσινη σάρκα και απομένει η ιδέα, το εργαλείο η εκφορά το νόημα. Η γύμνια δεν προμηνύει ένδεια, η απογύμνωση βοηθά να δεις καθαρά. Τα μάτια μου κοιτάζουν μα δε βλέπουν πέρα από αυτό που φαίνεται, δεν έχω ορίζοντα στην πόλη χάνεται το βάθος όλα ένα πλάνο ξεχνάω το φόντο οι μνήμες έρχονται με την παλίρροια με το πρώτο φως ξαναφεύγουν οι νεκροί για το μνήμα τους αν είμαι μακρυά αν είμαι εδώ αν έχω μόνο μπετό χάνω τις μνήμες το φως το χρόνο τη μέρα μόνο νύχτες δωρίζει η πόλη φώτα από νέον και ακάθαρτα ρυάκια στους υπόνομους
(εις τον πάτον της εικόνας των λέξεων)
[...]Αν δεν καταργήσω μέσα μου γραφή όλα του κόσμου τα επινοήματα για σένα, αν δεν σε απαλλάξω και μένα μαζί από το βάρος όλων αυτών που σου φορτώσανε, αν δεν εξουδετερώσω κάθε φορτίο πάνω στις λέξεις σου, αν δεν ανατινάξω κάθε γέφυρα συνειρμών πως θα μπορέσω μαζί σου να κάνω ένα καινούργιο ταξίδι; Ξηλώνω εντός κάθε ράγα μαθημένου κανόνα κάθε διαδρομή γνώριμη και οικεία σε αυτή τη μάχη θα παλέψουμε οι δυο μας, ούτε μνήμες ούτε σκονάκια- εγώ κι εσύ στην αρένα γλώσσα, γλώσσα γραφή, γλώσσα σημαίνουσα.
Μέχρι να αναστηθεί μέσα μου ο έρωτας μέχρι να σβήσει η δίψα μου για ιστορίες μέχρι να καταφέρω να δαμάσω το άγριο άλογο της σκέψης μου, γλώσσα καμουτσίκι στο χέρι μου θα σε έχω και θα ριπίζω τον αέρα και τη σάρκα μου, μέχρι να πω και να γράψω αυτό που πιο κοντά είναι στο άχρονο που κυβερνά το μέσα μου.[...]
Μέχρι να αναστηθεί μέσα μου ο έρωτας μέχρι να σβήσει η δίψα μου για ιστορίες μέχρι να καταφέρω να δαμάσω το άγριο άλογο της σκέψης μου, γλώσσα καμουτσίκι στο χέρι μου θα σε έχω και θα ριπίζω τον αέρα και τη σάρκα μου, μέχρι να πω και να γράψω αυτό που πιο κοντά είναι στο άχρονο που κυβερνά το μέσα μου.[...]
Νόστιμον Ήμαρ με Κλικ σε «συγκοινονούντα e-δοχεία»:
Σαν βγεις στον πηγαιμό για το… διαδίκτυονα εύχεσαι να είναι Φαύλος ο Κύκλοςγεμάτος ιστολόγια κάθε λογής με λέξεις-εικόνεςυπεροψίας και μέθηςκαι προπαντός με κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων… σαν έτοιμη από καιρό μια κάποια λύση ηδονικών μυρωδικών
Οι λέξεις που έντυσαν την εικόνα του Ποιήματος είναι από το Ιστολόγιο ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΗ: πλατφόρμα σκέψεων με μια εικαστική σύνθεση ανάμεσα στις λέξεις να εγκιβωτίζει ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΟΥΡΑΝΟΥ - για την αντιγραφή: : Δεσμώτης στονΊλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων= Μια Εικόνα Ποιήματος