Προχωρώ. Μετατοπίζεται με κόπο ο βαρύς αέρας. Ακατάπαυστα. Λαβαίνουν οι σκιές σχήματα ιδεών. Άγνωστα είδη, σαρκοφάγα- πρέπει να βιαστώ. Κρύο Σαββάτου, ξημερώνοντας Τετάρτη, οσμή Παρασκευής, κακό σημάδι. Νύχτες σε κύκλο συνεχόμενες και ανοιχτές στον κάτω κόσμο. Τέλος του χρόνου. Πρέπει να βιαστώ να παραδώσω το γραφτό μου. Πρέπει να βιαστώ. Όλο πιο δυνατά ακούγεται, όλο πιο δυνατά, να κλαίει με λυγμούς ένα παιδί πεσμένο μπρούμυτα στο παρελθόν
ΛΕΖΑΝΤΑ ()
Φωτογραφία απ’ τα μετόπισθεν
Κίτρινα άμμου, γκρίζα τέφρας
Άλως δίκοχη.
Ο Λύσανδρος χωρίς τα στρογγυλά γυαλιά
Χωρίς το μέλλον του.
Στα κάτω άκρα
Καμένη η εικόνα από όλμο μέλλοντα.
Πίσω του η Δόξα
Πίσω του η μούλα –όχι η θαυμαστή: η αμερόληπτη.
Τι να απόγινε;
Τι να απόγινε το φθινοπωρινό τοπίο,
Το πεύκο με τις κάμπιες
-Το ξέρω, πρέπει να υπήρχε ένα πεύκο-
Οι αόρατες οι μύγες, οι κομπάρσοι,
Οι αόρατες ψυχές;
[ΠΗΓΗ: Παυλίνα Παμπούδη, επιλογές στίχων από ποιήματα που περιέχονται στη συλλογή ΜΑΥΡΟ ΑΛΜΠΟΥΜ 1999]
Νόστιμον Ήμαρ με Κλικ σε «συγκοινωνούντα e-δοχεία»
Δεσμώτης στονΊλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων= Μια Εικόνα Ποιήματος FlyingLibidoWith AUkulele- κ ARTά SOS(από το Κάρτας και Τάσος) www.afterzed.gr/kartas