Πεδίο μάχης της τέχνης: ένα έργο φτιαγμένο από την Πρώτη Ύλη, το Πηλό
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ντυμένος με το θεατρικό κοστούμι, στέκεται στην πόρτα της αίθουσας Α της «Πειραιώς 260» και ελέγχει τα εισιτήρια. Ευγενής, χαμογελαστός μέχρι και ομιλητικός. Κι όταν ο κόσμος...
View ArticleΑν αφαιρέσουμε από τον έρωτα όλα τα «συμπτώματα», απομένει η πλατωνική ιδέα του;
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ: ο γάλλος φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού επιχειρεί να ορίσει το αυθεντικό ερωτικό συναίσθημα, διακρίνοντάς το από φαινόμενα που το «παραμορφώνουν», όπως το σεξ, η επιθυμία, ο φετιχισμός...
View ArticleΜε σάρκα από πηλό και φώσφορο
Με γλώσσα από υδράργυρο, συκώτι από χαλκό καρδιά χρυσή – στομάχι γυάλινο – φιλί ασημένιο κι ο θυρεός του σεξ στα δυο της πόδια ανάμεσα Κείνο που μου ’δωσε ήταν απερίγραπτο, μια αίσθηση από ρεύμα...
View ArticleΆννα Αφεντουλίδου, Παραμύθια σκαρώνω καρφώνοντας μισά σκουλαρίκια στα μάτια
Της άρεσαν τα παραμύθια και οι συλλογές με πεταλούδες που έκρυβαν βαθιά απαγορευμένα μυστικάΛΕΖΑΝΤΑ («Συλλέκτρια» μια φωτογραφία του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου)Συλλέκτρια 1Καμένα φτερά πεταλούδαςγραμμή...
View ArticleΟ μοναχικός άνθρωπος και ο Ρινόκερος του σύγχρονου κόσμου που καταστρέφει τα...
Ο Εμανουέλ Ντεμαρσί-Μοτά φέρνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών μια νέα ανάγνωση του θρυλικού έργου του Ρουμάνου συγγραφέα. Σε μια μικρή πόλη ο ένας μετά τον άλλο οι άνθρωποι μετατρέπονται σε...
View ArticleΓιώργος Χειμωνάς, Η χώρα αυτή ρημάχτηκε και κάλεσαν τους χτίστες για να...
Διαλύθηκαν οι κατηγορίες των ανθρώπων. Ορύχθηκε ο κόσμος. Οι ουσίες θα γίνουν ανεξάρτητες. Τότε θα απομονωθεί η ουσία των ανθρώπων και θα δέσει. Άταχτα θα ενωθούν τα σώματα και θα σχηματιστεί ένα...
View ArticleΤα σπλάχνα και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν
Ο εξωφρενικά λιτός, βαθύτατα έννους στίχος του Σολωμού «Τα σπλάχνα και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν» θα μπορούσε να είναι θαυμάσιος ορισμός για τη συγκίνηση, αυτήν την πλήθουσα σελήνη των αισθήσεων και...
View ArticleΦυσά μια ντουντούκα απ’ τα βάθη της θάλασσας: παρ’ όλα τα μελάνια που αμόλησα...
Θέτις αυτή που τίθεται ίσως πάντα αυτή που θέτει όπως γνωρίζουμε ακόμα αυτή που αρνήθηκε να τεθεί στον άνδρα να παραδοθεί γενόμενη φωτιά άνεμος νερό δέντρο όρνιθα τίγρη γενόμενη λιοντάρι φίδι σουπιά...
View ArticleΙωβηλαίο ΛΕΞΕΩΝ που βλέπουν την εικόνα τους κάθε τρεις και τόσο μ’ άλλο...
(ανακύκλωση γαρ χρησμών με ημερήσια σώματα που σαλπάρουν αν τους πει ο Έρωτας τα Λόγια – με ΚΛΙΚ στην εικόνα τους) Ανακαλύπτοντας κανείς ότι δεν έχει τι να πει ψάχνει έναν τρόπο για να πει αυτό...
View ArticleΣαν αρχαίος γεωγράφος που ταξιδεύεις ιδίοις εξόδοις στους σκοτεινούς ποταμούς...
Ένα βιαστικό φιλί και τα ίδια πέντε σκαλοπάτια, ένα κεφαλόσκαλο και άλλα δύο μετά. Έφυγες. Στις οδικές αρτηρίες τα μέταλλα λάμπουν θριαμβεύοντας… Αγωνίζεσαι. Να συνταιριάξεις θέλεις το συναίσθημα και...
View ArticleΠεινασμένα φωνήεντα σέρνουν νεκροφόρες φράσεις για υπόφωτο έρωτα
Πέθανε άλλο ένα καλοκαίρι, πρόσθεσε δηλαδή ο καιρός άλλο ένα σκαλοπάτι να πατήσει να κατέβει το λιγόστεμά του, επιταχύνεται η κάθοδος μικραίνει κι άλλο η μικρή μας διαφορά απ’ των θαυμαστικών την...
View ArticleΠοιητών και αγίων Πάντων: συγχώρεσε με που σε ξέχασα τις νύχτες που με τύλιξε...
Σ’ αυτό το σπίτι θα ’ρθουν λιγότεροι συγγενείς, θα ’ρθουν λιγότεροι φίλοι. Δεν θα το μάθουν καν πως μετακόμισα, δεν θα χτυπήσουν το κουδούνι. Τακτοποιώ τα πράγματα. Άλλο ένα άδειο σπίτι. Βιβλία, δίσκοι...
View ArticleΔυο δάχτυλα είναι η κατάλληλη δόση, πιο πολύ είναι έρωτας, πιο λίγο είναι ανία
Είχαν αποκτήσει έναν δικό τους κώδικα που μόνο οι ίδιοι κατανοούσαν. Για παράδειγμαόταν ο ένας έγραφε την λέξη ΦΕΓΓΑΡΙ ο άλλος διάβαζε την λέξη ΠΕΛΑΡΓΟΣ και αυτό άφηνε ένα ευρύ πεδίο από διφορούμενα...
View ArticleΟμαδική φωτογραφία σκοτεινή από το μαύρο άλμπουμ της Παυλίνας Παμπούδη
Προχωρώ. Μετατοπίζεται με κόπο ο βαρύς αέρας. Ακατάπαυστα. Λαβαίνουν οι σκιές σχήματα ιδεών. Άγνωστα είδη, σαρκοφάγα- πρέπει να βιαστώ. Κρύο Σαββάτου, ξημερώνοντας Τετάρτη, οσμή Παρασκευής, κακό...
View ArticleΗ πιο αρχαία κιβωτός, το ολόγυμνό της σώμα
«Θέλω» της είπε «να φτιάξω μία κιβωτό. Θα κλείσω μέσα σε ζευγάρια όλα τα είδη της αγάπη μου: τα παχύδερμα απογεύματα που περπατούν αργόσυρτα τινάζοντας τις προβοσκίδες στον αέρα, τις αγριόχηνες των...
View ArticleΑν μ’ αφήσεις ν’ αγγίξω τον πυρήνα σου
Πρώτα βγάζει το πουκάμισο, μετά το αστραφτερό χαμόγελο, έχει σειρά η φούστα, ύστερα το μεσοφόρι από δαντέλα. Ντύνεται ολόκληρη το κόκκινο κραγιόν. Έξω η νύχτα βάφει με πινέλο μαύρο το σκοτάδι...
View ArticleΚι ύστερα αιώνες μοναξιάς ώσπου να ξεπροβάλλει το ρήμα «σ’ αγαπώ»
Αν μυρίσετε στον ύπνο σας κανέλα, κάποιος θα σας φιλήσει στο σκοτάδι, αν δείτε σαύρα να λιάζεται στις πέτρες, αποφύγετε τους ξένους με τα ψηλά καπέλα, αν ονειρευτείτε ασπρόμαυρο καράβι και ανθρώπους να...
View ArticleΓεωργία Τρούλη, Ο τρόπος που πιάνεις το στήθος γαντζώνοντας τα δάχτυλα με το...
Ποτέ δεν ήταν αρκετό το άγγιγμα, έφθανε ο παραλληλισμός. Το νοβοπάν που σκέπαζε αναμνήσεις. Το τέλειο πορτραίτο απ’ την ανάποδη. Τα δάχτυλα πάνω σε δόντια λευκά. και φρύδια μακρά. Κι εσύ να τα...
View ArticleΤάσος Κάρτας, α-στερητικό Ποίημα σε αναζήτηση της εικόνας του καλός αγωγός...
Το μουνί το πράγμα το αιδοίο το αίμα το ρίγος το σύννεφο το έρμαιο το σεξ το φύλο συκής. Το κραταιό το στήθος το φιλί το άλλοθι το ασώματο Ποίημα το άλσος το κορμί το μηρυκαστικό (γαμήσι). Ερείπια και...
View ArticleΤην είχα δει πάντως στον ύπνο μου κι ας μην θυμάται τώρα το όνομά της
Οι δυο ομάδες παρατάσσονταν η μια απέναντι στην άλλη και έπαιρναν οι παίκτες της καθεμιάς τα νούμερά τους. Στο μέσο της απόστασής τους υπήρχε κάποιος που κρατούσε ένα μαντηλάκι και σε κάποια στιγμή...
View Article